Muhabbetin içinde para geçmeyenini severdi
Onunla ilk kez Rize Dedeman Otel’in açılışında karşılaştım. Rize TV ‘de çalışan toy bir gazeteci adayı idim. Yanına sokuldum. Sohbet ettik. Sadece adımı sordu. Ona erişmek onun gönlüne dünyasına girmek için üst düzey- alt düzey ayrımı yoktu. İnsanı severdi. Muhabbetin içinden para geçmeyenini severdi. 1997 yılında İş gereği İstanbul’a taşınınca daha sık görme ve nasihatlerinden faydalanma şansına sahip oldum. Tam anlamıyla “Savaş Abi”yim olmuştu.
Rize’deyim ve çoook keyifliyim
Rize’yi, Rizeliyi severdi. Aralık 2008 de A’dan Z’ye Karadeniz isimli yazı dizisi için Rize’ye gitti. Oradan yaptığımız görüşmede “Laz Uşağı ne işin var İstanbul’da burada sadece Rize simidi yiyerek yaşar insan” demişti. Ve Köşe yazısına “Selam dostlar. Bugün Rize’deyim ve çoook keyifliyim” yazarak başlamıştı.
Geçmişe vefa
Güzel gördüğü neyde ona destek olurdu. Rize üzerine yazdığım kitapları hep köşesine taşımıştı. Topluma mal olmuş değerlerin unutulmasına üzülürdü. Şenol Birol için yaptığım kitap hakkında yazdığı yazı bunun bir örneğidir: “Şenol Birol Gol. Bu başlık ne anlatır, belki de bilmiyorsunuz. Oysa bizim kuşaklar kadar siz de bilmeliydiniz o adamı. “Topa ıslık çaldıran” efsane futbolcu Şenol Birol’u bilmeliydiniz. Şenol Birol, Metin Oktay’ın ünlü 38 gol kaydettiği 1962-63 sezonunda 34 golle ikinci olmuştu. Bu sayı Şenol’a “Bir sezonda en çok gol atan unvanını da kazandırıyordu. Şimdi hemen gidin, 50 ya dost, akraba, abi, baba, amca kıyısına vurun kendinizi ve sorun.‘Kimdi futbolcu Şenol Birol?” deyin, alın kallavi yanıt. Ya da Rize’li yazar Fatih Sultan Kar’ın altın kaleminden çıkan hayat öyküsü kitabını “Bir futbol efsanesi Şenol Birol Gol!..”ü alın okuyun”.
Her şeyi “Ortalık”ta söylerdi
2008 yılında Savaş Abi’ye ilk kitabım “Rize’de yaşanmış Fıkra Gibi Olaylar” ile Rize Dedeman Oteli’n kendisiyle çektirdiğim fotoğrafı getirdim. Kitabı hakkında düşüncelerini sorduğumda “Bekle , böyle “Ortalık”ta söyleyemem. Eleştirilerimi sana ileteceğim” dedi. Savaş Abi ertesi gün “Ortalık” isimli köşesini kitabıma ayırmıştı: “Şükür ki Anadolu’nun Nasrettin Hocaları hala yaşıyor, ürüyor, çoğalıyor, yaşıyor, insanımızın eşsiz gülmece ustalığı doğudan batıya, kuzeyden güneye her yanı her yöreyi kahkahalar diyarı ediyor. Çağdaş Nasrettin Hocalarımız’dan biri de pırıl pınl bir Karadeniz evladı. Adı Fatih Sultan Kar. Onun marifetlerini kıvançla sunacağım şimdi size. Mademki İstanbul’a kar geldi o zaman bugün bu köşeye de kar yağsın, Fatih Sultan Kar kardeşimin derlemeleri, gözlemleri, derledikleri gelsin ta Rize’den”.
O bizim sesimizdi
O İstanbul’un, ülkemizin en güzel rengi idi. Gözümüz her yerde onu arayacak. Ona erişmek, haksızlığa uğradığınızda sesinizi onun sayesinde duyurmak kolaydı. İstanbul’a tepeden bakmayı çok severdi ama asla ve asla insanlara tepeden bakmadı. O hep “Ortalık” ta oldu. Mekânı cennet olsun. Nur içinde yatsın.
